สาวน้อยขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งเพื่อน ผ่านไป 2 วิพบว่า เอ๊ะ!รถเบาจัง…

เธอเล่าว่าอย่างนี้ :

ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ฉันทำงานพาร์มไทม์เป็น TA ของอาจารย์โรงเรียนสอนพิเศษ มีครั้งนึงเลิกงานแล้ว เพื่อนผู้ชายคนนึงจะกลับบ้านทางเดียวกัน ฉันก็เลยบอกว่าเดี๋ยวไปส่ง แต่ไม่คิดว่าเพื่อนคนนี้จะขี้อายมาก:


“จับตรงไหนดีอ่ะ” เพื่อนถามอย่างกระอักกระอ่วน

“ไม่มีหรอก ถ้ากลัวก็จับไหล่ฉันก็ำได้”

“จับบ่าประหลาดอ่ะ…” เพื่อนก็ยังกระอักกระอ่วนต่อ

“งั้นจะกอดเอวก็ได้ ฉันโอเค!!”

“ไม่เอา!!”



ระหว่างนั่งเพื่อนหนุ่มก็เอามือวางบนต้นขา ตลอดทางก็นั่งบาลานซ์เอง พอถึงไฟแดงก็ต้องเกร็งเอาขาสองข้างวางบนถนนเหมือนฉัน ทำอย่างนี้เขาถึงจะรู้สึกปลอดภัย

แต่ปัญหาก็คือฉันไม่รู้ว่าเขาเอาขาวางบนพื้น เพราะงั้นพอไฟเขียวเท่านั้นแหล่ะ ฉันก็ออกตัวเลย

แต่พอขี่ไปได้สัก 2 วินาที ฉันก็รู้สึกว่า เอ๊ะ! ทำไมรถเบาจัง??

ปรากฏว่าพอหันกลับไปดูก็เห็นเพื่อนหนุ่มยืน “ท่ายองๆอยู่”

ยืนนิ่งไม่ขบับอยู่กลางถนนใหญ่!!

และที่สำคัญรถด้านหลังกำลังบีบแตรกันใหญ่!

หลังจากนั้นเขาก็รีบวิ่งมาที่รถฉันพร้อมบอกเสียงดัง “เธอทำอะไรเนี่ย!!”

ฉันคิดในใจ : ต้องเป็นฉันถามสิ นายทำอะไรถึงจะถูก!! ก็บอกแล้วว่าให้จับให้แน่นๆ!

อย่างนี้เวลาซ้อนมอเตอร์ไซค์ถ้าขี้อายนัก ก็อาจจะเกิดเรื่องราวอย่างนี้อีก ฮ่าๆๆ

Credited: Pajaa



Share on Google Plus

About Unknown

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments :

Post a Comment